Mooi, hoe aan sommige herinneringen een geur vast zit. Of beter gezegd, ik ruik iets en er zit een herinnering bij.
Bij sinaasappelbloesem en limoen denk ik aan het kleine parkje met bloeiende sinaasappelbomen in Spanje waar ik met mijn moeder op vakantie ging en daar zonnepitjes mocht kopen voor de bonte vogels in de volière daar. In dat kraampje hingen kleine flesjes zonnebrandolie in de vorm van een limoen en zo geurde het ook.
Ruik ik modder dan zie ik Pjotr voor me die rond middernacht als kleine huilbaby zijn laatste modderbadje nam in zijn doorzichtige bademmer en dan maar hopen op de rustgevende werking. Ruik en zie ik Hyacinten dan denk ik meteen aan mijn moeder, die van december tot april ze in haar blauwe kamer laat geuren tot ze er bij neervallen.
Ruik ik Paco Rabanne, denk ik aan Peter. Als ik hem miste sprenkelde ik wat op mijn hoofdkussen en sliep dan toch met hem in.
Ruik ik de babycreme van Weleda dan denk ik aan Emma die in haar oranje/ gele babykamertje met sterren zo in-tevreden lag te slapen in de avondzon.
En ruik ik ouderwetse boenwas, dan denk ik meteen aan ons eerste huis samen aan de Plantage, met zelf gelegde houten grenen vloer, die op de knieën moest worden ingewreven, maar als het dan af was en glom als een spiegel....
En denk ik aan mijn oma Geertje ruik ik ouderwetse Berken-haarwater. Als ik bij haar logeerde mocht ik haar haar soms vlechten ( ze droeg een knot) en sprenkelde ik uitbundig met het haarwater....
