Sinds Marie Kondo in mijn leven is (de opruimgoeroe). Is het grote opruimen begonnen. Langzamerhand gaan we of ik alles langs. Ik denk dan "does this sparkle joy"?
En Peter denkt dan ,weg met die rommel. Mits het oude Russische spullen zijn, retrobroodroosters, Oraclestudieboeken , Waterkampioenen of stapels oud hout....
Al weken zijn we in de schuur bezig, stellingkasten vol te gaan. Maar gisteren de werkbank met daaronder opknapklusvoorwerpen. Oud kapot speelgoed van de kinderen en zelfs iets van mij vroeger. Mijn Barbiebedje! Ik was vroeger erg met de Barbies. Mijn moeder maakte van een grote doos van de supermarkt een huis, met echte gordijnen aan roetjes en meubels van karton en ze naaide ook nog kleertje voor de Barbies. Ik had er paar, maar mijn lievelingsbarbie was Francie, die had een uittrekbare paardestaart. Ik kreeg hem ooit van Frank den herder. Ik had ook een Daisy en een Skipper. Ze liggen volgens mij nog bij ma thuis. Maar t bedje was het eerste echte barbiebedje wat ik kreeg! We woonden aan de Fazantlaan en het was met Sinterklaas. Ik ben nog nooit zo blij geweest met een cado. Nu lag het bedje al jaren in de schuur, in twee stukken. Ik weet niet meer hoe dat is gekomen. Maar het sparkelde nog weinig joy. "Weg ermee", zei ik stoer. We kunnen niet alles bewaren.
Later zag ik op de werkbank het kleine tv-tje staan, die had Peter eruit gesloopt en toch maar bewaard.
Ik moest er wel een traantje om laten....
