Woest

Ooit was ik een lieve grappige zelfs woeste moeder. Een waar je goed mee voor de dag kon komen. Een met halflang haar en leuke jurkjes. Ook een beetje stoer nog zelfs.
Echter, nu mijn ene  kind ouder wordt deug ik ineens van geen kanten. Volgens haar dan he....

Mijn haar is te rood
Ik rij veel te onbesuisd auto
Mijn boekenkast is te vol
De tuin is te groen en lijkt op een oerwoud
Mijn #hashtags zijn te lang en slaan #nergens op
Ik loop te zacht
Maar soms ook weer te hard vooruit
Ik fiets te weinig
Ik verwen de teckel te veel
Ik doe soms mijn broek in mijn sokken
Ik trek haar broertje voor
Ik vergeet te vaak haar boodschappen
Ik koop de foute konijnensnoepjes
Ik zing te vaak in huis en te hard
Ik snurk heel soms
Ik vergeet veel, maar ben dan ook al oud
Ik ben eigenlijk ook niet streng genoeg tegen haar broertje
Ik rinkel te luid met de voerbakken van de honden
Ik neem altijd net het verkeerde "vegavlees" mee
etc...etc.....

Hmm, gelukkig blaak ik van het zelfvertrouwen en vind mezelf heel prima.
Anders zonk ik weg in een zware depressie ;-)