Bijna de mooiste dag van het jaar wat mij betreft.
Thanksgiving.
Ik vier het in mijn hoofd omdat die kalkoen op tafel alleen al voor een onaangename stemming zorgt.
Maar dankbaar ben ik!
O.a. voor mijn twee strenge vegetarische klimaatbewuste kinderen die mij filmpjes met verse koeienmoeders die huilend achter een kruiwagen met hun pasgeboren kalf aandraven.
Maar ook voor mijn bloemenfauteuil met elektrische verwarmde rugkussentje waarin ik met een kopje thee en butterscotchchocola eindeloos van de vogels in de veel te grote berk in onze tuin kan genieten.
Voor mijn lieve vriendin Lucie die als de nood hoog is lelijke marsepeinen paardjes komt afgeven.
Voor Bach, Händel &Vivaldi
Voor mijn altijd idiote vrolijke prairieteckel Ollie.
Voor het bestaan van tijdschakelaars waarmee ik vanuit bed mijn kerstster aan en uit kan laten gaan. Wat een genot ;-)
Voor de geur van de eerste bloeiende blauwe hyacint in het najaar.
Voor de brede schouders en het geduld van Peter.
Voor de rode herfstappelboom in de voortuin die zo mooi kleurt met de georven Acer van Fenna.
Voor verrassingsontbijt op bed.
Voor als de kinderen spontaan gaan wandelen met de honden als het eigenlijk mijn beurt is.
Voor lieve bovenstebeste collega's.
Voor vers roggebrood met oude kaas.
Voor de eerste keer zoete hete brinta in het najaar.
Voor mijn eigen bad met lekkere rozenolie.
Voor de drie keukenpassen wilde tango die we nooit van ons leven meer vergeten.
Voor het vuurtje in onze 'weltevree' kachel.
Voor de gezellige schilderlesgroep waar bijna meer gepraat en gesnoept wordt dan geschilderd.
Voor al het wild dat we dankzij Margreeths scherpe blik langs de weg zien als we op weg daar naar toe zijn. Inclusief de wolf van roodkapje.
Voor mijn warme huis en woeste tuin.
Voor alle zakdoekjes, lieve woorden, schouderklopjes, hartjes, berichtjes, foto's en warme armen en schouders die ik kreeg als ik het lastig had.
Voor mijn moeder die een voorbeeld was in dankbaar zijn. En waarvoor ik dan weer heel dankbaar ben!
