Heel veel zin had ik niet.
Want in mijn optiek was het nergens mooier en fijner dan in Frankrijk.
Maar ik kan niet altijd mijn zin hebben dus dit maal werd het Denemarken.
Niks 'joi de vivre', croissantjes, oude Citroëns in de bosjes naast een boerderij, heerlijke vide greniers, die prachtige taal, die zilte zeelucht, die fijne rommelige huizen... och.
Via Duitsland zouden we op ons gemak rond gaan trekken tot in het puntje van Sjaelland. Via de idyllische Margrietroute.
En, voor 't eerst langer weg met ons nieuwe kampeerbusje.
Dat was sowieso geweldig leuk. Na 24 jaar een grote de Waard opzetten en afbreken plus gehele inrichting, luchtbeddopblazen en de hele mikmak ordenen, was dit toch een verademing! Geen zorgen om regen. Je bent zo gesettelt en ook zo weer weg. Het was warm, handig en snel. En alle spulletjes op een vaste plek.
Dat zou zelfs Denemarken leuk maken!
We bleven meteen al steken in Duitsland, Loweninsel. Omdat we naast een prachtige stromende beek stonden met rondom een zee aan roze, rode en paarse springbalsemienen en de uilen die 's nachts naast de camper leken te roepen.
Tweede stop in Duitsland Tönning, nog mooier! Op één groot veld onder prachtige hoge ratelpopulieren en een fantastische zonsondergang met jagende steenuiltjes.
Na 4 dagen waren we eindelijk in Denemarken! De eerste rode huisje werden meteen gespot!
Op alweer een hele rustige camping aan de zee, met de liefste buurtjes, weilanden vol kleine schaapjes, de eerste 'Loppemarket' op eiland Romo, torenvalkjes die de halve dag vliegoefeningen deden voor de camper en het adembenemende 'Sort Sol' met gigantische spreeuwenzwermen.
En bovenal R U S T. Zo rustig en stil dat ik afentoe twijfelde aan mijn gehoor. Een oorverdovende stilte.
Maar we moesten wat voortmaken.
Naar Blommenlyst, vlakbij Odense. Aan een prachtige vijver vol waterlelies. Overal trollen en kabouters en rozegeverfde toiletten. Bizar.
Maar tevens aan een drukke weg met ziekenhuis en dus veel sirenes.
De volgende dag met de stadsbus , want in de grote stad waren overal boefjes volgens de campingbeheerdster, naar mooi modern stijlvol Odense.
Daarna naar de doodstille kust. Bovenin Fyn. Flyvesandet. (Vliegend zand)
Op weer een bijna lege camping. Met de rug aan de zee. Prachtig wijds en blauw. Veel gewandeld en gelezen.
Toen waren de boeken uit.
En moesten we weer op de terugweg. Nog steeds via de Margrietroute.
We kregen een tip om langs Diepholz te gaan. Daar begon voorzichtig de kraanvogeltrek. De camping daar was natuurlijk in the middle of nowhere , het terras zat vol met Rammsteinfans en de beheerder had dit jaar nog geen kraanvogel gehoord. Die w.s. ook niet boven de muziek was uitgekomen.
Toch een uur voor zonsondergang gaan posten met thee en marsepeintaart.
En warempel , zacht getrompetter dat steeds harder werd!
Zeker tien vlogen er over. Prach-tig!
Wat mij betreft is Frankrijk verleden tijd.
