Rügen.
En omdat ik niet altijd mijn zin hoef te hebben gingen wij.
Het was wel lastig als iemand vroeg waar naar toe?
Dan mompelden we wat geheimzinnig en vooral lichtelijk beschaamd; 'Rügen, een eiland aan de Baltische zee'.
Want Duitsland vonden we eigenlijk niet kunnen. Te formeel, te netjes en te saai.
Dachten we.
Maar het overtrof al mijn verwachtingen.
Qua vogels, kraanvogels, rode wouwen en zwaluwen in alle soorten.
Wilde zee, woeste kusten, krijtrotsen, geweldige luchten, enorme donderwolken, stokrozen, heerlijke broodjes en bloedstollende fietspaden.
Want voor het eerst hadden wij fietsen mee. Dat was sowieso een groot succes. We hebben e-norm gefietst.
Louie achterop in een prachtige rieten mand. Niet altijd enthousiast.
Want wat ze ook hebben, het is natuurlijk voormalig Oost-Duitsland , keitjes.Heel veel.
Dat was een klein minpuntje. Vooral voor Louie.
Wij vertrokken op ons gemak via Lauenbrück, een klein campingkje aan een stromend riviertje , heel eenvoudig, maar erg groen. En een warm zwembad.
Daarna via een mooi campspace-adresje naar Rügen, Polchow.
Heico' s Oase heette het. Wederom klein en groen maar de buren hadden een loopse dobermann en dat werkte Louie, die geen idee heeft van zijn kleine postuur, behoorlijk op zijn hormonen. Hij gluurde en tuurde de hele dag onder 't campertje door naar de buren.
Gelukkig was er veel te fietsen èn liep Peter naar de beroemde zwanenrots ( veel poeha om niks las ik in de recensies) en ging ik via een binnenwegje om hem op een terrasje op te wachten met een locaal duindoornspritztje.
Na een paar dagen verder naar de uiterste noordelijke punt Nonnevitz. Van een ietwat norse Norbert met groenezeepsanitair naar een wat glijerige on-Oost-Duitse Luigi met grasgroen ritualssanitair. Maar wel een prachtplek tussen hoge dennen en een pizzeriaatje naast de camping.
En het mooiste strand dat ik ooit zag. Zo-veel kleuren blauw en wittig zand met pastelkleurige schelpen.
Echter Peters grootste nachtmerrie werd bewaarheid toen er een gigantische spierwitte huur-'tandarts'-camper met 'Litouwski banditskis' naast ons kwam staan met drie corpulente mannen en een vrouw.
Het viel mee, het bleek een moeder met drie grote zoons te zijn. Die werkelijk van 's ochtends tot 's avonds aan het barbecueen waren.
Hele varkens gingen er doorheen. Voor mijn gevoel ;-).
Na een paar dagen naar het Zuiden. Alt Reddevitz.
Weer een prachtplek! Met in het dorpje heerlijke 7-laags versgebakken taart en mooie zonsondergangen.
En een Flohmarkt, nou floh-hal.
En toen waren de twee weken om.
Weer via 1 nacht Lauenbrück terug waar zelfs een kleine ree langs het campertje liep.
Kortom, het was mooi!
'Maar' zei Peter; 'het was geen Frankrijk'.
