Jaren lang vroeg ik bij Monuta een boekje aan zodat ik mijn uitvaartwensen kon bijhouden. Mn de muziekwensen veranderden nog wel eens, en krassen mocht niet in het boekje. Ik begon er al bijtijds mee (rond mijn 18e) , want stel je voor dat er foute muziek of verkeerde bloemen zouden zijn.
Toen ik een poosje terug iets wilde veranderen bestond er geen boekje meer alleen iets digitaals. Jammer, maar vanavond samen met Emma toch maar ingevuld, want stel je voor.
De specifieke wensen kon ik niet kwijt ( de kist meteen dicht, geen gegluur naar een lijkwite Inge, en geen condoleanceavond, wat een treurigheid...). Maar de standaard dingen wel. Eenvoudige kist, ergens onder een grote boom met nestkastjes, herfstige kaart, dieptrieste muziek; het Requiem van Faure en Im Abendrot, en enkele (liefst vele) rode rozen wild op de kist geworpen. Zeker geen suffe bloemstukken. En picknicken ipv koffie met cake. Net toen we wat triestig werden van het invullen kwamen de eventuele gedichtenwensen langs. Te erg voor woorden. Samen bedachten we iets leuks in Emma s stijl....
YOLO
Swaggedeeswag
Nu houdt zij voorgoed haar ...
En moesten we toch nog heel hard lachen.
