Tekens

 

Ik ben niet spiritueel. Ik wil het wel, maar het lukt niet. 

In de wachtkamer van de cranio sacraal therapeut (jaja) las ik in de 'Happinez' een interessant artikel over tekens die je krijgt uit het hiernamaals. Ik heb nog nooit tekens gekregen. Twee jaar lang helemaal niks.

Opdringerige roodborstjes en knipogende vlinders tellen niet mee schreef de auteur. Nee, het moet iets onverwachts bijzonders zijn dat totaal enkel op de overledene sloeg. En bovenal moest je er voor openstaan en dat benoemen. 

Tja.

Dat was anderhalve week geleden. Ik stond er voor open, maar niks.

Gisteren had ik een prachtige expositie van Bobbi, een vriendin van mijn zoon.                           

Zij studeert aan de HKU en exposeerde met 6 andere derdejaars studenten in een fantastisch oud landhuis aan de Vecht.

Stuk voor stuk zo enorm anders, fris, wild en artistiek. 

Ik schilder een vos, omdat ik hem mooi vind. Maar zij hebben achter elk doek een mooie verdiepende levensfilosofie. Zij schildert vooral mijn zoon. Die filosofie snap ik. Ik vond alles geweldig. 

Helemaal aan het einde van de expo, in de allerverste stoffige hoek van de zolder zag ik hem ineens hangen. Een heel strak modern doek in olieverf van een ietwat oubollig symbool tussen al die hippigheid.

Ruim 35 jaar lang ging ik met mijn moeder daar op vakantie. Zijn licht scheen elke nacht opdringerig in mijn slaapkamerraam. 

De vuurtoren van Burgh Haamstede! 

Ik heb een teken! Laat mij in die waan ;-).

 

 

Zorgbonus

Vorige week kreeg ik de langverwachte zorgbonus.

Natuurlijk vind ik dat de mensen die daadwerkelijk 'aan de bedden' stonden hem het hardst verdienen. Driedubbel!

In die onzekere begintijd ging 'mijn' veilige atelier onmiddellijk dicht. En de mensen die o.a daar normaliter werkten zaten thuis. Geïsoleerd. Dus daar moest ingevallen worden. Beschermd.  Want regelmatig was er een vermoeden van. En dat is ook vermoeiend en angstig. 

Ik probeer er nu iets positiefs van te maken. Het voelt ook wat luchtiger nu. Want het was best leuk mijn mensen te zien in hun thuissituatie en eens mee te maken hoe het werkt op zo'n andere locatie.Nieuwe cliënten en collega's te leren kennen. Een totaal nieuwe situatie.

Maar ik kneep hem wel. Dat bovenal. Bang voor besmetting,  vooral bang om mijn familie aan te steken.

Maar nu die bonus! Ik heb geld genoeg, en normaliter delen we alles. Maar deze is voor 1 keer voor mij alleen. Ik mag van mezelf hem helemaal verbrassen aan onbenullige,  onnodige en totaal overbodige dingen.

En alleen al fantaseren erover maakt me gelukkig.

Dat ene fluwelen zachte feestjurkje van King Louie met bloemen in mosgroen en scharlaken rood of die idioot dure keukenmachine van Kitchenaid (mosgroen hebben ze niet),  of een prachtige wild gouden ringetje van Nadine Kieft met piepklein robijntje ( ik ga hem nu zelf smeden met drie vriendinnen,  leuker en goedkoper),  allemaal nieuwe tubes olieverf in warme kleuren en fijne chique penselen met goede punten,  veel flesjes weleda rozenolie voor in bad, heel veel Dahliabollen (die ik niet meer kwijt kan in de tuin),  een nieuwe museumkaart! (ga ik echt doen). Die schapewollen kerststal van Dille & Kamille (echt overbodig). Mooie oude Lp' s van Ella Fitzgerald & Bach voor op zolder. En natuurlijk een niet-chique dineetje met Peter. En, okay, iets voor op de boot (geen idee wat).

Kortom, ik droom nog wat door. Er staat nog 900 op een speciale rekening. 

Ik vrees dat ik het nooit op krijg.

Maar ik heb het lekker wel!