Dierendag

Het liefst zou ik over elk lief dier een blog schrijven, maar dan haken jullie af...Maar mijn liefde voor dieren is groot, hoe vaak ik niet heb gehoord, had dat beest toch meteen laten inslapen. Maar dat is mijn makke, alles moet gered worden worden. En ik zie het ook altijd!  Zag ik het maar niet! Van sneue mestkevers in het bos tot schapen in de wei (beiden kunnen als ze op hun rug liggen niet meer omkeren en gaan dan dood) . Toen ik 14 was ging ik na schooltijd, in vakanties en vrije dagen als vrijwilligster werken bij dierenasiel De Ark, bij de hei. Wat heb ik wat afgejankt als de dieren die te oud waren of kennelvrees hadden moesten worden afgemaakt. Eigenlijk niets voor mij, maar er waren ook leuke dingen, zoals een ransuil aan wie elke dag een blikje kattenvoer moest worden gevoerd, lepeltje voor lepeltje. Een zieke aangereden  ree langzaam aan zien opknappen, een vos met een conserveblikje om zijn bek gegroeid weer aan zien sterken, een eend met een sixpackhouder om zijn lijf weer op zien knappen. Ja, dat waren tijden. Toen we nog in de stad woonden hielden we het braaf bij 2 cavia's Otje en Hugo, en de 2 poezen. Maar hier in de buitenwijk zijn we pas echt compleet, weer 2 poezen Gros-Minet en Taupy , Bor de Ierse Setter, Ollie de dwergteckel en dan niet te vergeten de 2 kipjes, Bella en Rosa, ook al het een en ander mee beleefd. Ja, ik zoek eigenlijk een lief klein boerderijtje aan de rand van het bos, je snapt wel waarom...