Op de bijna koudste 24 maart ooit werd ik 39 jaar, oké 49!
Niet erg , want ik ben een meisje als een uitslaand brandje volgens Vlaamse poëet Lancelot Rondetafel. En toen ik werd geboren in 1964 lag de sneeuw zo hoog dat mijn oma die in Assen woonde niet naar baby Inge kon komen kijken omdat de treinen niet reden. Dit verhaal vertelt mijn moeder elke verjaardag ook al zitten we in het zonnetje. En Peters moeder beaamd dit dan direct want hij werd 3 dagen later geboren en toen lag die verschrikkelijke sneeuw er ook nog ;-).
Geen seringen te krijgen dit jaar dus ivm de kou. Maar verder reuze verwend met een gezellig feestje gister en een lief ontbijt vanochtend door Emma en zoete brieven en kaarten. Dahlias, grashark met ergonomisch handvat, Tuinseasons, boekenbonnen, geld voor bronnetje in de tuin, uilenspullen, zelfgemaakte paté, heel veel viooltjes, een tegoedbon voor de film, Prosecco, narcissen en meer!
