En Inge op een (vrije) dag zonder geld uitgeven is een forse 'contradictio in terminus' ;-).
Na aandringen van mijn collega ging ik toch maar op de fiets .
Ook een beetje omdat we een vreemde auto van de garage hadden met teveel modern gedoe.
Eenmaal op de fiets, de zon scheen, bedacht ik me dat ik best de mooie, maar wel langere route kon fietsen. Langs het Wolderwijd.
Eerst langs kwekerij van Straaten, maar geen geld.
En toen het Zeepad op. Meteen die ziltzoete zeelucht in mijn neus.
Eerst langs de tijdelijke shoarmaschaapjes die vredig aan 't groene gras knabbelden. Leven in het nu, heerlijk.
Toen langs de strandjes, waar sloepjes en zeilbootjes dobberden. En vader en moeder zwaan met maar liefs 6 jongen vredig aan 't zwemmen waren. Halverwege langs het pad, zag ik in de eerste maanden dat ik daar fietste, tot twee keer toe een naakte man uit het water komen. 's Ochtends om half 8. Wat een begin van de dag!
Daarna over de Plantage waar ik verliefd werd op Peter en we de kinderen kregen en een kleine 20 jaar heel gelukkig woonden.
En elke herfst de zingende wilde zwanen van 't Wolderwijd hoorden. Gelukkig woont er nu een andere lieve Inge met veel plezier.
Ook nog steeds is daar bakkerij Wegerif, die op de dag dat Emma geboren werd al verse pepernoten bakte. 31 augustus.
Het ontbrak er nog aan dat ik met een krentenbol en verse jus op de terugweg bij de zwanen op een bankje ging zitten.
Maar 't scheelde weinig.
