Zomaar heel per ongeluk kwam P. hem tegen.
Eigenlijk wilden we met een oude Franse camperbus op pad, maar liepen tegen allerlei absurde regels aan.
Dit had zo moeten wezen, een mosgroene totaal gereviseerde Russische bus uit 1965.
Daar gebruiken ze hem nog steeds als brandweer, ambulance en/of schoolbus. Maar hier in Nederland nog maar net geïmporteerd en omgebouwd.
'Buchanka' ook wel broodje in het Russisch.
Op de bonnefooi via provinciale wegen (route nationale) de Franse kust afzakken. Elke avond op een ander plekje met een wijntje en een vers stokbroodje de ondergaande zon in de zee zien zakken.
Wel een stuk minder luxe dan onze 'de Waard'. Maar allez!
Toen kwam ineens de Coronacrisis en afzeggen was geen optie voor ons.
Dus had ik al een mooie route langs de kust van Groningen bedacht.
Van Statenzijl via Hongerige wolf naar Nooitgedacht.
Eigen land is ook prachtig.
Zo pepten we elkaar op.
Toen kwam het nieuws dat de grenzen openingen. En ook erg belangrijk, het sanitair ging open.
En vonden we Groningen ineens bespottelijk.
En gaan we denkelijk toch voor de Franse ondergaande zon.
Of het wijs is?
We hebben nog 3 weken bedenktijd. ;-)
https://steelwheels.nl/
