Terwijl ik net de badkamer dweil met het rode dweilkarretje uit de Opaalkust, want 'ooh zo handig' en alleen daar te verkrijgen. Plus drie flessen Marseillezeep erbij, standaard elk jaar als we naar Frankrijk gaan. Hutje mutje op de terugweg naar Pays-Bas.
Denk ik na over alle andere souvenirs.
Dat ik geen gat in mijn hand heb maar dat mijn hand gewoon is verdwenen door mijn kooplust is een ieder wel bekend.
Maar ook dingen/objecten in natura vind ik mooi.
Foute paddenstoelen uit Polen in een glazen potje van mama Emilia, toen met Jola, over de grens gesmokkeld met het hart in mijn keel.
Zelfgehakt Pyriet uit Winterswijk. Prachtig.
Het prachtige emaille gele bordje met een uiltje dat waakt, over het Biebrzamoeras hoog uit de boom gerukt door Peter. Ik heb er nog een foto van als bewijs, maar waar.
De bevertanden langs de weg gevonden naar Litouwen. ( waanzinnig ).
Het gedroogde zeepaardje op het strand vaneen eilandje bij Chios heel lang gelee, op onze eerste vakantie zonder kinderen. Ook ten strengste verboden natuurlijk maar driedubbel verstopt in mijn tas.
Het ringetje van de roerdomp die we in onze prille verkeringstijd bij strooptochten door de polder van een dode roerdomp schoven. Plus allerlei skeletjes, eitjes etc.
Niet te vergeten het hertenpootje (nu niet meer goed) wat ik vond tijdens de zoveelste verdwaalwandeling met de Pooltjes bij La Boucoule.
En over hertenpootjes gesproken, die mooie etagère met in het midden als handvat een echt pootje dat ik voor weinig op de kop tikte tijdens de zoveelste brocante in Frankrijk,
Wat een gruwel voor de inmiddels vegetarische en deels veganistische kinderen. Om naast dat geval weer terug naar huis te moeten rijden.
En dan heb ik het nog niet over alle stekken, bijzondere planten/bloemen , boomstronken en hartestenen.
Wat een rijkdom en het koste bijna niets!
