Hulp

Een poosje, ongeveer anderhalf jaar, ging ik naar een spiritueel therapeut H. in Utrecht. Een keer per 6 weken. Het "vadergedoe" speelde me parten, en ik wilde er klaar mee zijn. Was moe van het verdriet en de woede.... Gaandeweg kwamen er natuurlijk ook andere speerpunten aan bod, alles kwam aan bod, of ik wilde of niet. Dat liep gewoon zo. H. was een grote krachtige interessante man, met een mooi warm kantoor in een prachtig organisch pand in de oude binnenstad. Met een heerlijke wiebelstoel, nee geen sofa... en een pot vol kruidenthee. Het was fijn om zo afentoe mijn hart te kunnen luchten en dan tips en huiswerk mee te krijgen. En het  hielp ook, hij leerde me niet weg te lopen voor mijn gevoelens en ze te "leven". En dat ik zelf de regie had, voor een groot deel...beviel me iets niet dan kon ik er voor kiezen het te laten gebeuren, of er tegen vechten. Allemaal logisch natuurlijk, maar soms heb je een meester nodig, ook in het echte leven. Dit voorjaar dacht ik dat ik "klaar" was. Het afscheid viel me toch zwaar, ik had veel gedeeld met hem en mis het ook wel. Maar ik voel dat het goed is zo.....