vrijdag 9 september 2011

Moeder

Mijn moeder is een stoere doch gevoelige vrouw. Ik ben enorm trots op haar. En zij op mij, dat is het lieve. We zijn altijd samen geweest, zij en ik. Dat mijn vader een weglopende kersenbonbonetende Harley Davidsonrijdende Charlatan was maakte eigenlijk niet zoveel uit. We redden het goed samen. Zij heeft veel meegemaakt. Haar vader en 2 jongste broers zijn 1 dag voor de bevrijding geexcuteerd, omdat ze een marconist in huis hadden. Mijn moeder en oma werden door de duitsers in de gevangenis gehouden. Traumatisch. Nu is ze als enige over, bijna 78 jaar, nog op zichzelf wonend in een veel te groot huis met een veel te dikke hond en een huishoudelijke hulp en tuinman. Maar toch redt ze zich redelijk goed. Ze overloopt ons niet, want ze voelt zich al gauw teveel. Toen de kinderen klein waren paste ze een keer per week op ze, en feestje want ze werden door en door verwend. En nog steeds zijn ze gek op elkaar. Leuk is dat. Toen ik 4 werd zijn we naar Harderwijk verhuisd, haar baan als hoofd van een kleuterschool werd haar teveel in combinatie met mijn verzorging. In haar eentje, in die tijd erg moeilijk. Ze werd huishoudster bij de directeur van Dolfinarium. We kregen een mooie etage in  zijn huis aan een lommerrijke laan aan de rand van het bos. Het was een mooie tijd. We werden verwend, waren net een "gezin", vooral in mijn fantasie. Toen hij overleed  was ik een jaar of 12 en zijn we verhuisd. Naar het Slingerbos, waar zij nu nog steeds woont en nog steeds de liefste moeder  en oma is!